27.03.2024 Скопје
Новите студии спроведени во Германија сугерираат дека климатските промени, особено зголемувањето на температурите, може да предизвикаат поскапување на храната за 3,2 отсто годишно. Како што климатските промени продолжуваат да се влошуваат, инфлацијата на цената на храната ќе значи дека сè повеќе луѓе ширум светот ќе имаат се помалку разновидна и здрава исхрана, или едноставно нема да имаат доволно за јадење.
Новата анализа покажува дека глобалното затоплување може да доведе до зголемување на инфлацијата на цената на храната помеѓу 0,9 и 3,2 процентни поени годишно до 2035 година. Истовремено, истото затоплување ќе предизвика помал пораст на општата инфлација (помеѓу 0,3 и 1,2 процентни поени ), што значи дека ќе биде потребен поголем дел од приходите на домаќинствата за да се купи храна.
Овој ефект ќе се почувствува низ целиот свет, и во земјите со високи и со ниски приходи, но никаде повеќе отколку на глобалниот југ. Како и со разни други последици од климатските промени, Африка ќе биде најпогодена и покрај тоа што малку придонесува за причините за климатските промени. Истражувањето за безбедноста на храната во Гана, Западна Африка, дава навестување за тоа што може да значи инфлацијата на цената на храната во пракса.
Меѓувладиниот панел за климатски промени ја опишува Западна Африка како „жариште“ на климатските промени, при што моделите предвидуваат екстремно зголемени температури и намалени врнежи. Со повеќе од половина од населението директно зависно од земјоделството со дождовница, Гана е особено ранлива на климатските промени.
Тие неодамна спроведоа истражување во Мион, рурален регион на северот од земјата. Тие разговараа со речиси 400 луѓе и секој од нив рече дека доживеал одреден степен на несигурност во храната во претходните 12 месеци. Нешто помалку од 99 отсто рекле дека климатските промени се барем делумно одговорни.
Покрај тоа, 62 проценти биле умерено или сериозно несигурни во храната, а 26 проценти доживеале тешка несигурност во храната (без храна цел ден). Тие проценти се многу полоши од националните просеци на Гана (39 проценти и 6 проценти соодветно), но се слични на некои од најсиромашните западноафрикански земји како Того, Буркина Фасо и Бенин. Тие спроведоа слична студија меѓу бегалците од соседна Буркина Фасо кои пребегнаа преку границата во регионот на Горниот Исток на Гана. Повторно, 100 проценти искусиле несигурност во храната.
Мион не страда од ненадеен глад и ништо посебно не се случило за да ја предизвика оваа несигурност во храната. Оваа ситуација се смета за „нормален феномен“ поради влијанието на климатските промени. Инфлацијата на цената на храната поврзана со климата може да се подели на два меѓусебно поврзани проблеми. Првата е дека истите ефекти од климатските промени кои предизвикуваат инфлација веќе го отежнуваат набавувањето на храната. На пример, повисоките температури може да предизвикаат поместување на долготрајните и предвидливи земјоделски сезони и може да го нарушат растителното производство.
Друг дел од овој проблем е и самиот пораст на инфлацијата. Годишното зголемување на цената од 3 проценти би значело дека домаќинствата се помалку способни да го купат она што им е потребно. Тие веројатно би морале да го компромитираат квалитетот или дури и важната храна за нивната култура. Ова ги прави луѓето поранливи на болести и други здравствени проблеми. Неухранетоста е водечка причина за имунодефициенција на глобално ниво.
Во Гана, тие открија дека оние кои пријавиле повисоки нивоа на знаење за климатските промени имаат поголема веројатност да бидат безбедни за храна. Ова е и покрај тоа што малку луѓе имаат формално образование. Ова е доказ дека погодените популации се многу свесни за температурните промени и климатската непредвидливост и можеби спроведуваат проактивни практики за ублажување.
Оние кои немаат образование имаат поголема веројатност да се занимаваат со професии чувствителни на климата, како што е земјоделството, и затоа се повеќе изложени. Едукацијата на луѓето за климатските промени може да обезбеди некои можности за адаптација, а со тоа да ја зголеми безбедноста на храната. Климатските промени се мултипликатор на ризикот од глад за популациите со вкоренета ранливост. Имајќи го ова на ум, 134 земји на COP28 потпишаа декларација за вклучување на системите за храна во нивните акции против климатските промени, за да се осигураат дека секој има доволно храна поради климатските промени.
Истражувачите зад новата студија сугерираат дека намалувањето на емисиите на стакленички гасови може да го ограничи секое влијание врз глобалната економија. Исто така, предлагаме диверзификацијата на економиите да служи како одредена заштита за заедниците кои зависат од земјоделството и за храна и за приход.
Интервенцијата на владата би можела да обезбеди и финансиска заштита и помош во храна за оние кои се ранливи да останат заробени во лош циклус на инфлација и намалена достапност на храна.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
