20.08.2024 Скопје
Со оглед на староста и големината на Млечниот Пат, треба да постојат интелигентни цивилизации насекаде. Но каде се тие? Една нова студија сугерира дека вонземјанските цивилизации би можеле да бидат премногу напредни за ние да можеме да ги откриеме.
Ако вонземјаните гледаат во Земјата, тие би можеле да го забележат сјајот на сончевата светлина што се рефлектира од нашите соларни панели. Така, истражувачите во САД почнаа да гледаат дали ние можеме да најдеме вонземски живот на истиот начин.
Истражувачите симулирале егзопланета слична на Земјата со различни нивоа на покриеност со соларни панели, а потоа проверувале дали еден напреден телескоп може да ги открие панелите оддалечени 30 светлосни години.
Излегува дека телескопот може да ги забележи – но со неколку предуслови. Околу 23 отсто од копното на планетата би требало да биде покриено со соларни панели за да се видат со овој метод. Плус, на телескопот ќе му требаат стотици часови за да го открие сигналот низ заднинскиот шум.
Тоа значи дека откривањето мошне напредни цивилизации би можело да биде исто толку тешко како и наоѓањето на оние што не се доволно технолошки напредни.
Наместо да чекаат вонземјаните да слетаат на тревникот во Белата куќа, астрономите проактивно бараат знаци на живот во вселената. Тоа вклучува биолошки маркери, како метан во атмосферата на планетата, или технолошки маркери, како што се радиопреносите.
Новата студија ги избрала соларните панели како технолошки маркер, бидејќи претходните истражувања покажале дека тие би требало силно да ја рефлектираат ултравиолетовата светлина повеќе од другите бранови должини. Не само што тоа ќе им даде на научниците јасен маркер што треба да го бараат, туку сончевата енергија е логичен избор за генерирање на енергијата на една цивилизација благодарение на тоа колку се обичниот силикон и ѕвездената светлина се присутни низ вселената.
Но, како што открил тимот, сончевата енергија е речиси премногу ефикасна за да биде добар технолошки маркер.
Прво, тие пресметале колку од Земјината почва би била потребна за соларните панели да генерираат доволно енергија за да ги задоволат нашите потреби, врз основа на податоците од 2022 година. За ова би биле потребни само 2,4 проценти земјишна покриеност, дури и кога сончевата енергија би била нашиот единствен извор на енергија.
Ако се има 10 милијарди луѓе на планетата – бројка што Обединетите нации ја сугерираат како врв на нашата популација – тоа би ја зголемило на само до 3 проценти земјишна покриеност. Дури и на 30 милијарди луѓе, со висок животен стандард, би им требале помалку од 9 проценти.
Едноставно нема потреба на соларните панели да им посветувате 23 проценти од вашата земја. Но за да ги забележиме, ни треба толку голема покриеност, така што веројатно на овој начин нема да најдеме вонземјани, заклучува тимот.
Тоа има големи импликации врз Фермиевиот парадокс, кој укажува на неусогласеноста помеѓу недостигот од убедливи докази за развиен вонземски живот и навидум големата веројатност за неговото постоење.
Млечниот Пат е толку огромен и стар што статистички би требало да има многу интелигентни цивилизации што ги населиле сопствените или соседните ѕвездени системи, а барем неколку се рашириле низ галаксијата.
Вообичаените објаснувања за тој молк се дека Земјата е во мирен дел „од градот“ или дека не сме погледнале доволно широко или со соодветна технологија. Можеби намерно сме исклучени. Или најстрашно од сè, можеби навистина сме сами.
Новата студија додава уште една можност.
„Импликацијата е дека цивилизациите можеби нема да се чувствуваат принудени да се прошират низ целата галаксија затоа што можат да постигнат одржливи нивоа на население и потрошувачка на енергија, дури и ако изберат многу висок животен стандард“, вели Рави Копарапу, главен автор и планетарен научник во Центарот за вселенски летови Годард на НАСА.
„Тие можеби се прошириле во рамките на својот сопствен ѕвезден систем, па дури и во околните ѕвездени системи, но можеби не постојат цивилизации што се протегаат низ цела галаксија“.
Тоа е лоша вест за омилениот хипотетички техномаркер, Дајсоновата сфера. Изградбата на џиновска топка од соларни панели околу една ѕвезда – со која некои научници се обидоа да го објаснат чудното затемнување на ѕвездата на Таби – веројатно е претерување.
„Структурите за собирање ѕвездена енергија од големи размери може да бидат особено бескорисни кога се размислува за технолошкиот напредок“, објаснува геохемичарот Винсент Кофман од Центарот за вселенски летови на НАСА Годард.
„Едно општество што може да постави огромни структури во вселената сигурно би имало пристап до нуклеарна фузија или други вселенски ефикасни методи за генерирање енергија“.
Подготвено од М.Д.
About Author
