28.08.2024 Скопје
Германците трошат минимално на намирници во споредба со остатокот од Европската унија, но и покрај тоа има се повеќе „специјални понуди“ во продавниците. Стоките што се продаваат на овој начин стануваат сè поважен извор на приход за трговските синџири.
Новинарите ја пронајдоа Марлен Војтке во супермаркетот на ланецот „Rewe“ добро подготвена: како и секоја недела, таа собира пропагандни летоци, ги споредува цените и онлајн рекламите, а потоа ги пребарува полиците во потрага по специјални понуди. Одамна нема купено кафе по „нормална“ цена, им кажа таа на новинарите. Таа претпочита да купува на распродажба бидејќи цените нагло се зголемија во текот на изминатата година. Од друга страна, има се повеќе специјални понуди и таму може да се најдат големи попусти.
Ева Стубер од Институтот за истражување на пазарот (ИФХ) во Келн може да го потврди ова: заштедите од специјалната понуда станаа многу поголеми отколку пред овој бран поскапувања. Тој го наведува примерот со свежото сирење, кое во меѓувреме чини речиси две евра, но има понуди за 88 центи, па дури и поевтино од пред поскапувањето.
И г-ѓа Војтке се согласува – вели дека и таа претпочита да купува тестенини на големо кога се на продажба. Тестенините може да се чуваат долго време, а цената во понудата може да биде половина од редовната цена. Таму со задоволство ги купува големите залихи што ги има дома.
Првично, попустот е и промоција на производот за да можат клиентите да го сменат брендот што го купуваат. Но, тоа е и начин да се добијат пари за нивната стока од луѓе како г-ѓа Војтке што е можно поскоро. Тоа што во понудата „купи 2 добиј 3“ со месеци ќе ги џвака истите тестенини или ќе си ги мие забите со истата паста и ќе има проблем каде да ги складира – тоа е нејзина работа.
Тука спаѓа и понудата на „фамилијарно“, „макси“ или какво било пакување: стоката што побрзо се претвора во пари, а поголем промет значи и поголем профит. Разликата во цената на малку поголемата амбалажа е минимална, а со добра организација лесно се решава и логистичкиот проблем со поголемите кутии во кои се доставува стоката. И ако некој купи пакет со цел килограм виршли – и ако не подготвува голема детска роденденска забава, сосема е сигурно дека дел од тоа ќе заврши во ѓубре. Повторно: нејзиниот проблем, главната работа е што таа платила за сè.
А продавниците првично имаа поинаков мотив со специјалните понуди: да ги донесат клиентите пред сè низ вратите, а потоа, ако е можно, да ги испразнат паричниците што е можно потемелно со други, „нормални“ цени. Но, во меѓувреме, има толку многу од овие специјални понуди што станаа вистински и профитабилен сегмент од понудата на малопродажниот синџир. Институтот за истражување на пазарот GfK утврди дека прометот на артикли од промотивната понуда во првата половина од годинава учествувал со 23,3 отсто од вкупниот промет на трговските синџири, а пред четири години во истиот период бил само 16 отсто.
Според истражувањето на агенцијата „smhaggle“, се повеќе и повеќе производи се нудат како специјална понуда. „Кауфланд“ е најактивна таму со околу 400 артикли неделно, „Едеке“ има 250, синџирот „Реве“
„Дисконтерите“ се далеку зад: „Лидл“ има околу 130, Алди само околу стотина, но треба да се има на ум дека „нормалните“ малопродажни ланци имаат на полиците 25.000 производи, а „дисконтерите“ по правило само околу 2.500.
Ева Штубер веќе гледа вистинска трка во која никој, ниту трговските синџири, ниту производителите на храна, не можат да си дозволат да не учествуваат во неа и да престанат да нудат „специјална понуда“. Само неколку производители инсистираат да бараат одредена цена за квалитетот што го нудат и дека нема простор за промена на ништо – доколку купувачот сепак сака да понуди добар производ.
Подготвено од М.Д.
About Author
