12.04.2024 Скопје
Иако многумина веруваат дека дебелината е исклучиво резултат на прекумерно внесување калории, често се занемарува уште еден, многу важен психолошки фактор, кој предизвикува таканаречен „нервен глад“ или емоционална глад.
Кога има зголемување на телесната тежина, психолошката мотивација што не тера да јадеме премногу често игра многу важна улога. Не треба да се игнорира психолошкиот фактор на дебелината, кој може да доведе до многу сериозни проблеми. Значи, покрај физиолошкиот или вистинскиот глад, постои уште еден многу покомплексен – емоционалниот глад, зад кој се кријат други потреби и кој доведува до прекумерно консумирање храна за да се смират емоциите.
Како резултат на физиолошка глад, човекот јаде и поради лутина, осаменост, вознемиреност, замор, досада, среќа, како и за ублажување на многу други емоции и потреби кои се разликуваат од личност до личност.
Емоционалната глад е итна, не остава многу време при изборот на храна, предизвикува нетолеранција и го поттикнува поединецот да размислува само за храна, поточно само за одредена храна, бидејќи само таа може да го ублажи емоционалниот глад и се поврзува со многу вознемирувачки чувства со кои не може да се справи.
Проблемите на работа, на училиште, со партнерот се само дел од тешкотиите кои можат да најдат излез во прекумерното консумирање храна. Меѓутоа, овој тип на глад се карактеризира со тоа што храната се зема автоматски, па дури и кога стомакот е полн, поединецот не чувствува потреба да престане, туку тоа ќе го направи кога ќе почувствува дека храната му ги ублажила проблемите и неволји.
Физиолошката глад е различна по тоа што е постепен, нејзиниот интензитет полека се зголемува и може да се засити со различна храна, т.е. нема фиксација за еден посебен вид храна, како кај емоционалниот глад. Вистинскиот глад потекнува од желудникот, затоа, кога се зема потребната количина, конзумирањето лесно може да се прекине, бидејќи дошло до заситување.
Многу важен чекор во спречувањето на емоционалниот глад е да се препознае кои емоции предизвикуваат ненаситност. Страдањето и неконтролираниот апетит укажуваат на тоа дека нешто не е во ред и дека треба да се фокусирате на тој проблем, да го анализирате и на тој начин да го вратите вашиот живот во рамнотежа.
Дневникот се покажа како многу корисен начин да се идентификуваат емоциите што предизвикуваат глад.
Постои 15-минутно правило кое може да биде корисно во борбата против емоционалниот глад: во моментот кога ќе почувствувате потреба од храна за да ги ослободите емоциите, погледнете во часовникот и држете се подалеку од храната точно 15 минути. Имено, свесноста е основа за борба против емоционалниот глад, а со текот на времето се воспоставува рамнотежа со потребата од храна, па тежината постепено природно се намалува.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
