09.04.2024 Скопје
Во Швајцарија, според законот од 1963 година, има засолништа во случај на нуклеарен напад, во кои 100 отсто од населението може да се засолни, додека такви засолништа не се предвидени во Италија. Затоа некои жители на таа земја ги изградија со помош на компании кои нудат ваков вид на услуга.
Конфликтот меѓу Русија и Украина, како и војната меѓу Израел и Палестина, доведе до зголемен интерес за антинуклеарни засолништа на територијата на Италија, како и во други земји.
И иако во земјата има засолништа за воздушни напади, изградени во Втората светска војна, во оваа земја не се дизајнирани засолништа во случај на нуклеарни напади.
Италијанските медиуми најавуваат дека нема никаков документ, список или карта со информации за вакви засолништа, како што не постои закон со кој се регулира постоењето на такви засолништа, како што постои во Швајцарија.
Но, според законот, граѓаните имаат право да ги градат во својата куќа како визби доколку општината им даде дозвола за тоа и да исполнуваат одредени услови како бункерот да има два влеза, едниот за вентилација на воздухот, а другиот за луѓе, ѕидовите мора да бидат од армиран бетон со широчина од најмалку 30 сантиметри, а вратите од цемент или железо, дебели најмалку 20 сантиметри и да се отвораат нанадвор.
Посебно внимание мора да се насочи кон изградба на систем за вентилација кој треба да спречи влегување на какви било штетни материи, како и се што може да ги оштети залихите со храна и мебелот.
Колку долго е можно да се остане во нуклеарно засолниште?
Во случај на атомска експлозија, она што експертите го советуваат е да се остане во засолниште најмалку пет дена, а на прашањето колку е можно да се преживее во таков бункер, одговорот е дека зависи од тоа каков тоа е засолниште.
Имено, постојат луксузни засолништа кои чинат милиони евра и во кои цели семејства можат да преживеат со месеци без да излезат надвор.
Кај оние кои не спаѓаат во категоријата луксуз, можно е да се преживее во зависност од количината на залихи на храна и вода, а советот е оваа количина да биде доволна барем за еден месец.
Цена на бункер во Италија
Само луѓето со длабоки џебови можат да си дозволат да изградат нуклеарно засолниште.
Прво, треба да имате простор под земја, што е комплицирано ако живеете во градови.
Еден квадрат чини минимум од 1.200 до 3.000 евра.
Во Италија, компанијата Northsafe се занимава со изградба на антиатомски бункери, чија цел е да изгради средина која ќе обезбеди максимална безбедност во случај на нуклеарна катастрофа, како и хемиски и биолошки напади.
Дали т.н. НБЦ (нуклеарно-биолошко-хемиски) бункер трае околу два месеци, а медиумите јавуваат дека компаниите што ги прават велат дека главно ги бараат луѓето што живеат на северот на Италија. Освен тоа, од страв дека еден ден ќе мора да одбијат луѓе да влезат во бункерот, не им кажале ниту на најблиското семејство дека го изградиле.
Какви бункери постојат во Италија?
Според Министерството за одбрана во Италија, нема антинуклеарни бункери, но има неискористени кои датираат од Втората светска војна.
Најголемата се наоѓа во поранешната фабрика за оружје во градот Пистоја. Станува збор за тунел долг два километри. Во регионот на Алто Адиџе (Јужен Тирол) во Passo della Palade има засолниште долго околу 1,5 километар, кое е изградено помеѓу 1935 и 1939 година и може да се посети од 2010 година, а каде се одржуваат уметнички изложби.
Во Торино има две подземни засолништа, првите десет метри од Палацо Чивико, во кои може да се влезе преку тунел од 30 метри, додека второто се наоѓа под плоштадот Рисордџименто, долго е 40 метри и широко 4,5 метри и е изградено во раните 1940-ти, а отворен за посетителите во 1995 година.
Во Милано, недалеку од Монументалните гробишта, се наоѓа Ракетното засолниште 87, 220 метри квадратни, длабоко два метри, кое се користело во Втората светска војна. Има десет соби, две бањи и една чешма. Другите се наоѓаат под Пјаца Гранди, на Виа Чесаре Батисти, источно од Парко Норд во областа Бреда, како и во близина на Централната железничка станица.
Вила Ада се наоѓа во Рим, која е во сопственост на семејството Савој и е четврти по големина парк во Рим.
Оваа вила има засолниште за воздушни напади изградени од кралот Виторио Емануеле II помеѓу 1940 и 1942 година. Ова засолниште има неколку оклопни врати, филтрација на воздухот, бањи, како и автомобили за да стигнете до засолништето што е можно побрзо. Денес, ова засолниште е обновено и е отворено за јавноста.
Вилата Торлонија, која сега е парк во Рим, била резиденција на Мусолини и има подземно засолниште кое се наоѓа на длабочина од шест метри, ѕидовите се направени од армиран бетон широк четири сантиметри, а изградена е во 1942 година за да не му дозволи на Мусолини и неговото семејство да се скрие од бомбардирањето.
Но, засолништето никогаш не било користено за таа намена, па бидејќи е одлично сочувано, денес музејот е отворен за јавноста.
Во Рим има и засолниште под плоштадот Венеција со големина од 72 метри квадратни, како и Галериите на Монте Сорате, кои се организирани како вистински подземни градови.
За време на Студената војна, дел од оваа галерија беше модифициран за да не стане засолниште поради нуклеарна војна, но работата нагло беше прекината во 1970-тите.
Во 1853 година, Фердинандо II ди Борбоне го изградил она што се нарекува Бурбонска галерија, што е огромен подземен премин кој исто така се користел како заштита од бомбардирање. Денес, туристи од целиот свет го посетуваат ова место за да видат како изгледа подземниот Неапол.
Сепак, ниту едно од овие засолништа не е организирано или опремено како засолниште против нуклеарна војна.
Антинуклеарни засолништа во светот
Во САД има модерни бункери, целосно опремени во случај на војна, биолошки или радиолошки напад и епидемии.
Има цели населби опремени на највисоко технолошко ниво.
Швајцарија има над 360.000 бункери изградени под згради и приватни куќи, на кои е можно да се додадат повеќе од 5.100 јавни засолништа и може да им служи на граѓаните кои поради некоја причина немаат бункер во зградата или куќата во која живеат за да се скријат од напади .
Ова е европски рекорд кога станува збор за засолништата, а единствените земји кои се приближуваат до Швајцарија во оваа смисла се Шведска (70 отсто од населението) и Финска (62 отсто).
Австрија има засолништа кои можат да заштитат 30 отсто од населението, а Германија само три отсто.
Многу од овие засолништа во Швајцарија датираат од Втората светска војна, иако повеќето од нив се изградени по усвојувањето на Федералниот закон за безбедност на жителите од 1963 година (кога беше во тек Студената војна), кој предвидува преку два члена дека секој жител мора да го има место каде што може да се засолни што е можно поскоро во близина на сопствениот дом, како и дека сопствениците на згради треба да градат веќе уредени засолништа во нови згради.
Во САД има и луксузни засолништа со базени, спортски сали и сите други удобности.
Ги гради агенцијата за недвижности „Survival Condo“, која од 2012 година направи магацин во засолниште со пет ѕвезди во скриена зона во Канзас. Тие ги нарекуваат овие згради „Апокалипса кондоминиуми“, во кои можат да се сместат 75 луѓе кои купиле засолниште од катаклизми, пандемии, терористички напади и нуклеарни напади.
Во него може да се преживее пет години, секој стан чини меѓу 1,3 и 1,5 милиони евра, а може да издржи и експлозија од 20 килотони.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
