25.04.2024 Скопје
Најновото истражување покажува дека влијанието на климатските промени, поттикнати од емисиите на јаглерод диоксид, се предвидува значително да го намали глобалниот БДП за приближно 38 билиони американски долари до 2050 година, без оглед на агресивните напори за намалување на емисиите на јаглерод.
Оваа студија ја покажува итноста од намалување на емисиите на стакленички гасови за да се ублажи понатамошното економско уништување, кое се предвидува по средината на овој век.
Земјата веќе доживеа зголемување од 1,2 Целзиусови степени на просечната површинска температура, и последиците вклучуваат зголемени топлотни бранови, суши, поплави и бури, што ќе се влошуваат со зголемувањето на нивото на морето.
Како што е наведено во Парискиот договор, за да се ограничат економските загуби, императив е да се ограничи глобалното затоплување под 2 Целзиусови степени.
Макс Коц, водечки автор на гореспоменатата студија, објаснува дека останувањето под прагот од 2 Целзиусови степени би можело да ја ограничи просечната регионална загуба на приход на 20 отсто, во споредба со 60 отсто во сценариото со високи емисии.
Ова истражување избегнува конкретни политички препораки, но ја нагласува важноста на амбициозните напори за ублажување, особено за ранливите нации.
Андерс Леверман, виш научник во Постдамскиот институт за истражување на климатските влијанија (ПИК), истакна дека според предвидувањата, посиромашните земји ќе го сносат товарот на климатските влијанија и покрај тоа што минимално придонесуваат за емисиите, бидејќи немаат ресурси за приспособување.
Според Леверман, се предвидува дека Германија, САД и Франција ќе доживеат пад на приходите од 11 до 13 отсто до 2050 година.
Студијата вклучува четиридецениски економски и климатски податоци од 1.600 региони, нудејќи сеопфатна анализа на штетите, вклучувајќи ги и оние од екстремните временски настани.
Податоците од истражувањето покажуваат дека процените на штетата може да бидат конзервативни, не успевајќи да ги опфатат сите трошоци поврзани со климата, како што се зголемувањето на нивото на морето и уништувањето на шумите.
„Реалните трошоци од влијанијата на климатските промени би можеле многу да ги надминат сегашните проекции“, истакна Боб Вард, политички директор на Институтот за истражување „Грантам“.
И покрај неверојатните економски трошоци, студијата ја нагласува достапноста на мерки за ублажување, во споредба со потенцијалните загуби од неублажените климатски промени.
Според климатскиот економист Гернот Вагнер, трошоците за акција се значително помали од трошоците за неактивност.
Со глобалниот БДП кој надминал 100 трилиони долари во 2022 година, студијата предвидува удвојување до 2050 година, во отсуство на климатски влијанија по 2020 година.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
