20.02.2024 Скопје
Незапирливиот сателит треба да влезе во атмосферата на Земјата во среда, речиси 30 години по неговото лансирање. Сателитот, познат како ERS-2, се очекува да се распадне на парчиња при повторното влегување, од кои повеќето ќе изгорат.
Бидејќи повторното влегување е „природно“, што значи дека не е контролирано од луѓе, невозможно е точно да се предвиди кога и каде нешто ќе се случи, според Европската вселенска агенција (ESA). Сепак, како што наближува среда, агенцијата може со поголема сигурност да зборува за тоа што ќе се случи.
ЕСА ја објави својата најнова прогноза, предвидувајќи дека сателитот повторно ќе влезе во атмосферата на Земјата во среда во 11:14 часот. Постои „прозорец на несигурност“ поради непредвидливата сончева активност, што значи дека повторното влегување може да се случи до 15 часа пред или по предвиденото време.
Објавена е и фотографија на која сателитот се движи кон атмосферата. Фотографиите се направени помеѓу 14 јануари и 3 февруари, кога ERS-2 сè уште се наоѓал на надморска височина од над 300 километри. Сега е на надморска височина од околу 200 километри и секој ден паѓа за повеќе од 10 километри, а брзината на неговото спуштање рапидно се зголемува.
Кога ќе достигне висина од околу 80 километри, ќе почне да се распаѓа и потоа да согорува. Некои фрагменти може да стигнат до Земјата, предупреди ЕСА, но најверојатно ќе паднат во океанот.
„Ризиците поврзани со повторното влегување на сателитите се многу ниски“, се вели во информациите за повторно влегување на сателитите на ЕСА.
Ниту еден од овие фрагменти нема да содржи никакви токсични или радиоактивни материи, се вели во извештајот. ERS-2 беше лансиран во 1995 година. Во тоа време, тоа беше најсофистицираното летало за набљудување на Земјата во Европа.
„Тоа ни даде нови сознанија за нашата планета, хемискиот состав на нашата атмосфера, однесувањето на нашите океани и ефектите од човечките активности врз нашата животна средина“, објасни Мирко Албани, раководител на Програмата за вселенско наследство на ЕСА.
По 16 години во орбитата, ЕСА одлучи да ја заврши својата мисија и да го „деорбитира“ сателитот. Ова вклучуваше користење на преостанатото гориво и намалување на надморската височина од 785 на 573 километри. Така е намалена можноста за судир со нешто друго во вселената и скратено е времето во орбитата по завршувањето на мисијата.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
