27.01.2024 Скопје
Не е тајна дека справувањето со пластиката е еден од најголемите проблеми кога станува збор за животната средина. Сепак, нешто што повеќето луѓе го користат секој ден може да биде многу поштетно отколку што се мислеше.
Во изминатите години, научниците беа вознемирени од присуството на микропластика во човечкото тело. Студијата на Медицинскиот факултет Хал Јорк во Англија дури открила микропластика во човечките бели дробови.
Еден начин на кој овие пластични честички наоѓаат начин да влезат во вас? Флашираната вода.
Една нова студија објавена од Proceedings of the National Academy of Sciences се чини дека потврдува дека бројот на микропластики во пластичните шишиња е далеку поголем отколку што се мислеше.
Научниците од универзитетите во Колумбија и Рутгерс откриле просечно 240.000 фрагменти од пластични молекули на литар во неколку популарни брендови на вода, над 100 пати од претходните проценки.
Научниците со години знаат дека има пластичен остаток во флаширана вода. Студијата од 2018 година наведе дека во просек околу 300 пластични честички се наоѓаат во флашираната водата.
Останува да се проучуваат ризиците по здравјето. Во 2019 година, Светската здравствена организација објави дека опасностите од микропластиката се појавуваат во три форми: самите честички, хемикалиите од кои се состојат честичките и микроорганизми кои би можеле да еволуираат од микропластиката.
Во тоа време, претставниците на СЗО тврдеа дека ризикот предизвикан од микропластиката е многу низок, но тоа не значи дека може да се откријат нови ризици во иднина.
„Ако луѓето се загрижени за нанопластиката во флашираната вода, разумно е да се разгледаат алтернативите како што е водата од чешма“, рече професорот од Колумбија, Беижан Јан и коавтор на студијата.
„Не советуваме да не пиете флаширана вода кога е потребно, бидејќи ризикот од дехидрација може да ги надмине потенцијалните влијанија од изложеноста на нанопластика“, забележа Беижан Јан.
National Geographic објаснува дека микропластиката се ситни остатоци кои обично доаѓаат од поголема пластика. Тие се помали од пет милиметри (0,1 инчи) во големина.
Микропластиката најчесто се наоѓа во шишиња, пакувања, облека и канап и генерално се направени од најлон, полиетилен и смоли.
Како и обичната пластика, ним им требаат стотици години за да се разградат, што значи дека ќе траат многу подолго отколку што живеат кога ќе завршат внатре.
Микропластиката денес е практично неизбежна. Ја има во воздухот што го дишеме, течностите што ги пиеме, храната што ја јадеме, од нив е невозможно да се избега.
Морскиот живот е силно изложен на микропластика, која обично завршува конзумирана од луѓето, создавајќи директен цевковод за овие честички да завршат во вас.
Во најголем дел, тие обично се исфрлаат со остатокот од човечкиот отпад. Сепак, останува да се види какви здравствени проблеми би можела да предизвика микропластиката во иднина.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
