27.09.2023 Скопје
Врската помеѓу храната и мислите дефинитивно постои, автофагијата станува се поприсутна, но сепак се поставува прашањето дали таа е секогаш добро решение.
Хормонот на стресот многу влијае на органите, а нашата исхрана значително се менува кога не сме расположени.
„Кога ќе се спојат сите овие детали, добиваме целина која покажува дека храната е сè уште поврзана со нашите чувства и како сето тоа влијае на нас“, вели д-р Дејан Чубрило, професор по физиологија на Медицинскиот факултет во Крагуевац и специјалист по спортска медицина.
„Кога зборуваме за емоции, храна, хормони, дијагностика, тоа е интегративна приказна. Јас сум поддржувач на теоријата дека суштината на третманот на новата медицина е интеграцијата, тоа е единствениот начин да се третира личноста“, започна Чубрило.
Велат дека кога човек се чувствува лошо, „горчливо“, треба да изеде, на пример, грејпфрут, а ние генерално во овие ситуации посегнуваме по слатки мислејќи дека си правиме услуга.
„Слаткото никогаш никому не му донело ништо добро. Со години учиме за слатките. Тајната на грејпфрутот е длабока, тајната на неговото конзумирање е позитивна. Горчливото утро има два ефекти, едниот е познатиот лимон со масло, тоа значи дека ќе ја стимулираме жолчката, која е орган на горчината, според Његош. Значи, ако сум ја блокирал жолчката поради лутина, или е само полна со кал, па затоа е блокирана, ќе ја стимулирам жолчката и ќе ја исфрлам таа горчина надвор од мене и ќе се смирам“, изјави Чубрило.
Познато е дека кортизолот е хормон на стрес, без кој нема живот. Кортизолот не сака шеќер па нема да го стимулирате така, кортизолот реагира на оброкот.
„Постојано зборуваме за кортизолот од негативен аспект. Кортизолот се буди со оброк, а без него нема енергија, бидејќи кортизолот го буди допаминот, кој ни е неопходен“, вели Чубрило.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
