21.08.2023 Скопје
Глобалната економија ќе расте побавно во 21 век отколку што очекуваа економистите, откритие што има импликации за нашата способност да се прилагодиме на климатските промени во наредните децении, според новото истражување.
Една нова студија која ја проектира економската иднина на четири приходни групи на земји во следниот век открива дека растот ќе биде побавен од предвиденото, при што на земјите во развој им треба подолго време да го намалат јазот во богатството и да се приближат до приходите на побогатите нации. Она што економистите го замислија како најлошо сценарио за глобалниот економски раст, всушност, може да биде најдоброто сценарио.
Наодите сугерираат дека владите треба да почнат да планираат за побавен раст, а побогатите земји можеби ќе треба да им помогнат на нациите со пониски приходи да ги финансираат прилагодувањата на климатските промени во наредните децении, според авторите на студијата.
„Ние сме во момент кога можеби ќе треба значително да го зголемиме финансирањето за [климатската] адаптација во земјите во развој, а исто така сме во точка каде што можеби ја преценуваме нашата идна способност да го обезбедиме тоа финансирање според сегашната фискална парадигма“, рече Мет Бурџис, соработник на CIRES, директор на Центарот за социјални и еколошки иднини и доцент по студии за животна средина во CU Болдер кој ја водеше новата студија.
„Сега можеме да почнеме да го освојуваме опсегот на можности и да одиме напред на поопипливи начини“, рече Рајан Лангендорф, постдокторски научник во CU Boulder и коавтор на новата студија.
Во новата студија, Бурџис и неговите колеги користеа два економски модели за да проектираат колку ќе расте глобалната економија во текот на следниот век и колку брзо земјите во развој ќе се приближат до нивоата на приходи на побогатите нации.
И двата модели открија дека глобалната економија ќе продолжи да расте, но тој раст ќе биде побавен отколку што очекуваа повеќето економисти и ќе има поголем јаз во приходите меѓу побогатите и посиромашните нации. Ова значи дека побогатите земји можеби ќе треба да помогнат во финансирањето на климатските адаптации за посиромашните земји, а кризите со плафонот на долгот, како она што го доживеаја Соединетите држави оваа пролет, може да станат почести.
„Побавниот раст отколку што мислиме значи повисоки дефицити отколку што очекуваме, сите останати еднакви“, рече Бергес. „Тоа значи дека долгот најверојатно ќе стане поспорен и поважен со текот на времето, и може да значи почести тепачки за плафонот на долгот“.
Слично на итен случај на летот, каде што поединците прво треба да ги стават своите сопствени маски за кислород, побогатите нации треба да се фокусираат на уредување на сопствените финансиски куќи за да можат да бидат во позиција да ги поддржат нациите со пониски приходи во финансирањето на климатските адаптации, според истражувачи.
„Зборуваме за релативно помал раст, релативно поголема нееднаквост, но сепак зборуваме за свет кој е побогат од денешниот и поеднаков меѓу земјите од денешниот свет“, рече Бургес.
Сепак, многу богати нации се навикнати да го зголемуваат својот излез од долговите, но тоа можеби нема да биде возможно според новото сценарио, според Ешли Данчер, дипломиран студент на CU Болдер и коавтор на студијата.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
