06.06.2023 Скопје
Нова, насочена комбинација на постоечки антиканцерогени лекови и високи дози на витамин Ц може да биде ефикасна против најагресивните лимфоми на сегашните терапии. Ова го покажува студијата на Европскиот институт за онкологија, координирана од докторите Бруно Амати и Џулио Донати.
„Ова истражување означува фундаментален чекор кон лекувањето на оние форми на Б-лимфоцитен лимфом за кои сегашните терапии не се многу ефикасни, истакна Бруно Амати, директор на Одделот за експериментална онкологија на IEO.
Демонстриравме во претклиничките модели дека додавањето на витамин Ц во фармаколошки дози на IACS-010759, лек со прооксидантно дејство, значително го забавува растот на туморот. Оваа најнова работа, која ја следи онаа објавена во 2022 година во која го комбиниравме IACS-010759 со Venetoclax (лек кој промовира смрт во клетките на ракот), го проширува нашето разбирање за механизмите на дејство на IACS, овозможувајќи ни да ги искористиме за да предложиме нова целна комбинација со аскорбат, или витамин Ц, способна селективно да ги елиминира лимфомните клетки.
Оваа линија на истражување произлегува од претходните студии за Myc, за кои групата на Амати беше пионер. Myc е клучен протеин во клеточната пролиферација и затоа во почетокот и прогресијата на ракот. Прекумерната експресија, т.е. прекумерното присуство, на Myc е поврзана со поголема активност на митохондриите, кои стануваат незаменливи за опстанок на клетките.
Така лимфомните клетки кои прекумерно го изразуваат Myc стануваат ранливи на третмани кои ја блокираат митохондријалната активност, како што е IACS-010759.
„Во ова најново истражување покажавме дека чувствителноста на клетките на ракот кои прекумерно го изразуваат Myc на третман со IACS се заснова на оксидативниот стрес, објаснува Џулио Донати. Прекумерната експресија на Myc и третманот со IACS работат заедно за да ја зголемат оксидацијата во клетките. Кога ова се случува истовремено, оксидативниот стрес се влошува, активирајќи ги механизмите за одговор на клеточниот стрес што доведуваат до клеточна смрт.
Врз основа на научната литература, знаевме и дека високите дози на витамин Ц ја зголемуваат клеточната оксидација. Потоа ги третиравме клетките на ракот кои прекумерно изразуваат Myc со IACS и високи дози на витамин Ц, каде оваа „мешавина“ се покажа смртоносна за нив“.
Со ова ново истражување се докажа дека оксидативниот стрес предизвикан од прекумерната експресија на Myc може дополнително да се потенцира со заеднички третман со IACS и високи дози на витамин Ц. Оттука, изразот на Myc може да претставува маркер за ефикасност за третмани базирани на прооксидантни лекови.
Овие резултати го отвораат патот за идни студии насочени кон тестирање на витамин Ц во комбинација со други прооксидантни антиканцерогени лекови, односно да се зголеми нивната ефикасност при пониски и побезбедни дози, така и да се прошири на третман на тумори отпорни на сегашните терапии заклучува Амати.
Подготвено од М.Н.
About Author
