03.06.2023 Скопје
Од 6 август 1945 година, името Хирошима има многу значења: драматичен крај на светска војна, можности на науката, страв од нуклеарен холокауст. Меѓутоа, понекогаш забораваме дека тоа значи и дом за повеќе од еден милион луѓе.
Меморијалниот парк на мирот во Хирошима стои во центарот на градот Хирошима во Јапонија. Секоја година има околу еден милион посетители. Сепак, ова не е забавен парк, туку парк посветен на мирот и споменот на над 100.000 загинати со фрлањето на првата атомска бомба.
Паркот на мирот беше отворен во 1954 година, стои во она што беше, пред војната, прометниот центар на Хирошима. Тој беше претворен во огромен, празен пејзаж по нуклеарното бомбардирање.
Меѓу карактеристиките на паркот има музеј, кенотаф, детски споменик и купола со атомска бомба, која е наследство на УНЕСКО.
Некогаш сала за индустриска промоција на префектурата Хирошима, Атомската купола е една од ретките згради што не биле уништени од бомбата и стои како горчлив потсетник за нуклеарниот холокауст.
Зошто овој град беше погоден со нуклеарна бомба од сите места? Иако не е толку важен како Токио, Кјото или Осака, Хирошима беше стратешки важен центар неколку децении пред бомбардирањето.
Сместена во југозападниот дел на островот Хоншу, Хирошима стана регионален главен град, плус главен индустриски и урбан центар во Јапонија кон крајот на 19 век.
Хирошима, исто така, стана воен град, со гарнизон на важни армиски и морнарички трупи кои ја искористија нејзината локација и неговото тогашно модерно пристаниште преку теснецот од Кореја.
Градот накратко служел како привремен главен град на царската влада и штаб на јапонската војска кога избувнала војната против Кина во 1894 година.
Пред Втората светска војна, царската Јапонија се прошири низ Тихиот Океан во Тајван, Корејскиот полуостров и кинескиот регион Манџурија.
До моментот на нападот на Перл Харбор во 1941 година, Хирошима беше база на неколку воени објекти, плус база на Втората јапонска армија.
Хирошима беше поштедена од сојузничките бомбардери во текот на Втората светска војна. Сепак, многумина беа загрижени дека нападот врз регионалната престолнина е прашање на време.
Потоа, на 6 август 1945 година, атомската бомба „Малото момче“ беше фрлена врз Хирошима. Три дена подоцна, друга бомба, „Дебелиот човек“, беше искористена за бомбардирање на градот Нагасаки. Јапонија веднаш се предаде, со што заврши Втората светска војна.
Температурите достигнаа над 3.000 степени Целзиусови бидејќи илјадници загинаа веднаш од заслепувачката светлина на експлозијата.
Многу други починаа поради нивните рани. За многу години и децении, безброј умреа поради рак и други повреди поврзани со радијација.
Незаборавна жртва е Садако Сасаки. Таа имала 2 години кога бомбата паднала во близина на нејзиниот дом во Хирошима и развила леукемија во 1955 година.
Споменот на Садако Сасаки (кој почина во 1955 година) и нејзините хартиени кранови станаа симбол на жртвите од нуклеарната војна.
Сè уште денес, многу болници и медицински установи во Хирошима обезбедуваат бесплатна медицинска нега на преживеаните од нуклеарните бомбардирања.
Многу луѓе се прашуваат дали таков напад бил оправдан. Владата на Соединетите Американски Држави, во тоа време предводена од Хари Труман, тврдеше дека инвазијата на Јапонија од страна на сојузничките сили би била многу поскапа и погубна.
Соединетите држави го окупираа островот до почетокот на 1950-тите. Отприлика во исто време, Хирошима повторно почна да излегува од пепелта за да стане важен трговски и индустриски центар за Јапонија.
Симбол за ова е Mazda Motor Company, една од водечките јапонски автомобилски брендови, која има седиште во Хирошима.
Некогаш град посветен на војската, Хирошима стана светска престолнина за мир.
Секој 6 август во Меморијалниот парк на мирот во Хирошима се одржува бдение за жалење за жртвите и молитва за мир во светот.
Меморијалната церемонија на мирот во Хирошима, како што е формално познато бдението, започна во 1947 година од страна на градоначалникот Шизо Хамаи. Преживеан од нуклеарната бомба, тој тврдеше дека ја добил идејата гледајќи како растенија почнуваат да растат меѓу пустошот.
Има и статуа на Садако Сасаки, 12-годишното девојче кое правеше кранови за оригами, во Детскиот споменик на мирот.
жСпоменикот е составен од илјадници хартиени кранови донирани од целиот свет. Има и плоча на која пишува: „Ова е нашиот крик, ова е нашата молитва; да изгради мир во светот“.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
