12.05.2023 Скопје
Рециклирањето на вашиот пластичен отпад може да направи повеќе штета на животната средина отколку добро, според новото истражување кое го откри неверојатниот проблем со модерната практика.
Пластичната индустрија отсекогаш имала проблем со имиџот кога станува збор за нивните производи. Пластиката е лоша за животната средина и затоа нејзината повторна употреба стана толку важна.
Сепак, рециклирањето на вашата пластика може да биде исто толку опасно како и нивното фрлање во најблиската канта за ѓубре поради тоа како модерните центри за рециклирање го обработуваат вашиот стар отпад.
Според една револуционерна студија, процесот на рециклирање на пластика всушност може да предизвика забележителна штета на животната средина со создавање на милиони фунти микропластични честички.
Студијата сакаше да ја разбере врската помеѓу постројките за рециклирање пластика и нивниот потенцијал за ослободување микропластика и затоа тие разгледаа една фабрика во ОК.
Во објектот што се испитуваше, пластичниот отпад се разградуваше во неколку чекори и се миеше после секој, што создаде млаз вода за миење контаминирана со микропластични честички.
„Нивниот број на микропластика беше астрономски“, напиша Мет Сајмон од Wired, кој известуваше за наодите на студијата и ја даде својата анализа за последиците од рециклирањето пластика.
„Дури и со филтрирање, тие пресметуваат дека вкупното испуштање од различните миења може да произведе до 75 милијарди честички на кубен метар отпадна вода“, додаде Сајмон.
Сајмон продолжи да коментира дека оваа вода полна со микропластика може да се внесе во водоводниот систем на градот или директно во околината во зависност од објектот.
Повеќето од честичките создадени со процесот на рециклирање биле помали од 10 милионити дел од крт, што според авторите на студијата ги прави „еколошки релевантни“.
Во својот заклучок, авторите на студијата забележаа дека сегашните процеси на рециклирање би можеле да бидат потенцијален извор на загадување на животната средина, но додадоа дека се потребни повеќе истражувања.
„Изгледа малку заостанато“, му објасни на Сајмон водечкиот истражувач на студијата Ерина Браун, „ние правиме рециклирање на пластика со цел да ја заштитиме животната средина, а потоа на крајот зголемуваме различен и потенцијално поштетен проблем“.
За среќа, Браун и нејзините колеги немаа само лоши вести за ентузијастите за рециклирање. Сајмон истакна дека студијата покажала дека филтрацијата во погоните за преработка направила голема разлика.
Без филтрација, фабриката за рециклирање Браун и нејзините колеги што ја проучувале би произведувала над 6,5 милиони фунти микропластика годишно според Сајмон. Со филтрација, објектот успеа да го намали тој број на 3 милиони фунти годишно.
„Значи, дефинитивно имаше големо влијание кога ја инсталираа филтрацијата“, му рече Браун на Сајмон. „Најдовме особено висока ефикасност на отстранување на честички над 40 микрони“.
Сепак, 3 милиони фунти загадување од микропластика од еден капацитет за преработка е голема цена кога има други решенија кои би можеле да направат поголема разлика. Отстранувањето на пластиката од нашите животи можеби е вистинскиот клуч за решавање на оваа криза која постојано се продлабочува.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
