15.05.2023 Скопје
Кога Џо Симан, градски планер за градот Кохос, Њујорк, го побара на Гугл терминот „пловечка соларна енергија“, тој не ни знаеше дека постои такво нешто.
Она што тој го знаеше е дека на неговиот мал град Сајревил, САД му треба достапен начин да добие струја и дека нема достапно земјиште за инсталирање соларни панели. Но, гледајќи ја мапата, сфатил: „Го имаме овој резервоар за вода од 5,6 хектари“.
Симан набрзо открил дека ова тело на вода може да собере доволно соларни панели за да ги напојува сите општински згради и улични светилки, заштедувајќи на градот повеќе од 500.000 долари секоја година.
Тој наиде на форма на чиста енергија која брзо се зголемуваше. Системите со пловечки соларни панели стануваат хит во САД по брзиот раст во Азија. Тие се привлечни не само поради нивната чиста моќ и недостатокот на еколошки отпечаток на земјата, туку и поради тоа што ја зачувуваат водата спречувајќи испарување.
Студијата објавена во списанието Nature Sustainability во март покажа дека илјадници градови, повеќе од 6.000 во 124 земји можат да генерираат количина еднаква на сите нивни потреби за електрична енергија користејќи лебдечка соларна енергија.
Токму тоа го прави решение кое треба да се сфати сериозно. Во тој процес, може да се заштеди доволно вода за да се наполнат 40 милиони олимписки базени секоја година.
Концептот на пловечка соларна енергија е едноставен: прикачете панели на сплавовите за да пловат на вода, наместо да блокирате земјиште што може да се користи за земјоделство или згради.
Панелите се запечатени и ја затвораат површината на водата како капак што го намалува испарувањето на речиси нула, предност што е од корист за регионите погодени од суша како Калифорнија.
Водата, исто така, ги одржува панелите ладни, овозможувајќи им да генерираат повеќе електрична енергија од нивните копнени колеги, кои ја губат ефикасноста кога се премногу жешки.
Подготвено од А.Ѓ.