22.03.2023 Скопје
Националното биро за статистика ИСТАТ објави дека Италија троши се повеќе и повеќе од својата вода од протекување на водоводите, што ја прави земјата сè поранлива на суши.
Научниците и еколошките здруженија алармираа за италијанскиот недостиг на вода во јануари, откако на Алпите беше забележан остар пад на снежните врнежи и невообичаено ниските плими ги оставија каналите во Венеција суви.
Во извештајот објавен пред Светскиот ден на водата, ИСТАТ вели дека во 2020 година, според најновите достапни податоци, италијанските аквадукти изгубиле 42,2% од водата што ја носеле. Тоа беше највисоката пропорција досега и покрај повторените ветувања на владите од сите слоеви за решавање на проблемот.
Во 2008 година истекувањето на вода беше за 10 процентни поени помало.
Симона Рамберти, истражувач на ИСТАТ, на новинарите при претставувањето на извештајот истакна дека еден град од четири има загуби на вода над 55%, а во пет области од седум истекувањата се зголемуваат.
Премиерката Џорџија Мелони во парламентот изјави дека работи со регионалните и градските власти на „национален план за вода“ за подобрување на инфраструктурата со нови технологии и подигање на јавната свест за потребата од заштеда на вода. Таа рече дека ќе биде именуван „вонреден комесар“ кој ќе го надгледува планот и ќе ги спроведе подобрувањата на инфраструктурата.
Минатата недела, министерот за животна средина Жилберто Пичето Фратин во интервју рече дека владата подготвува пакет од 7,8 милијарди евра за да се соочи со кризата со вода.
Со зголемувањето на сушите поради климатските промени, Италија не може да си дозволи да ја троши водата што ја има.
Во извештајот на ИСТАТ се наведува дека минатата година 15 големи градови биле принудени да усвојат рационализирање на водата, во споредба со 11 во 2020 година.
Рамберти истакна дека рационирањето порано било ограничено на југ, но во 2021 година пристигна и на север, додавајќи дека тоа е „знак за голема ранливост“ во годините што доаѓаат.
ИСТАТ соопшти дека Италија црпи повеќе вода за пиење од своите реки, езера и акумулации од која било друга земја на Европската унија.
Околу 30% од ова доаѓа од реката По, која тече повеќе од 650 километри од запад кон исток низ северна Италија, хранејќи ја плодната долина По.
Во февруари минатата година, реката По има 61% помалку вода отколку што беше нормално за тој период од годината, според еколошката група Легамбиенте, откако областа ја претрпе најголемата суша во последните 70 години.
Подготвено од А.Ѓ.
About Author
