https://www.flickr.com/photos/toruto/243948083/in/photolist-nyigr-amqSNj-i3i7RM-7ZuPwS-9MFwud-RAeELZ-7EnBXJ-4VWacG-2jEWhoU-jEo2r-2jyzBku-2mPgJfB-2jE1Hv5-23gXeWY-2dW97Mw-6jYPuD-27vVwPC-2huDyxp-5tzL1v-4kaWd-3s54Yw-2kTh3J4-2kVayGq-rAKTXf-MqgTyn-4WSHB-2kGFPb7-2jALSPX-nMCCGX-2iJPcdM-nLFu19-2kyUVrf-NsocG-Qc1rZi-2nxq4mb-2iboted-21s5q9f-56DhC-F6nXm2-2n5Z45K-CkLZmY-2iXKX4h-2n8J7Me-3qtu6-rviBCp-oDVP8X-2jHv9je-2gaiSW5-286z5aG-aaGUNn

16.02.2023 Скопје

Во многу загрижувачки развој на настаните во Бангладеш, поради влијанието на пандемијата Ковид-19, не се откажаа само учениците, туку се намали и бројот на училишта низ целата земја.

Цитирајќи висок функционер на Министерството за образование, еден весник вчера објави дека бројот на владини основни, основни и приватни училишта и невладини училишта и образовни институции се намалил од 1,18 лаки во 2020 година на 1,15 лаки во 2021 година, односно три илјади образовни институциите сега веќе ги нема.

Со оглед на тоа што земјата минува низ длабока економска криза кога на голем број семејства им е тешко да управуваат со два квадратни оброци на ден, постои мала надеж дека овие институции или други нови училишта ќе стапат во постоење во скоро време. Или, учениците кои се откажале ќе можат да се вратат на училиште.

Сепак, поради тешките економски ситуации, учениците во училиштата се префрлија во медресите Кавми бидејќи обезбедуваат бесплатна храна и сместувачки капацитети. Министерството за образование размислува за стипендија за враќање на учениците од медресите Кавми и поранешните оставени во училиштата. Сето ова може да биде од мала помош доколку се подобри севкупната економска состојба на земјата.

Згора на тоа, стипендиите, бесплатните оброци и слично не се трајни решенија. Освен ако самите луѓе не се способни да си обезбедат за себе, искористувањето на образованието за нив ќе остане прашање на луксуз. Лошата економска состојба не само што создава осипување, други зла како детскиот труд и детските бракови се појавуваат во општеството, овие двојни проблеми со кои земјата веќе се бори.

Образовниот систем на Бангладеш е во хаос откако земјата стекна независност во 1971 година. Често мислејќи на лошиот квалитет на образованието, многумина велат дека образовниот систем на земјата е уништен. До одреден степен, ова се чини дека е вистина.

Но, поголемата вистина е дека последователните влади не успеаја да воспостават систем на прво место. Во земја каде што корупцијата и лошото управување со владините работи се толку распространети, залудно е да се очекува дека ќе има подобар образовен систем кој ќе ја следи образовната политика на земјата која препорачува унифициран систем на образование.

Подготвено од А.Ѓ.

About Author